جمعی از مفسران گفته اند: هنگامی که اسماء بنت عمیس همسر جعفربن ابیطالب با شوهرخود از حبشه باز گشت به دیدن همسران پیامبر آمد . یکی از نخستین سؤالاتی که مطرح کرد این بود که آیا چیزی از آیات قران کریم در مورد زنان نازل شده است ؟ آنها جواب دادند نه ! اسماء به خدمت پیامبر ( صلی الله علیه و اله) آمد و عرض کرد یا رسول الله جنس زن گرفتار ضرر و زیان است.(کسی به او اهمیت نمی دهد) پیامبر (صلی الله علیه واله ) فرمودند : چرا ؟ عرض کرد : به خاطر اینکه در اسلام و قران فضیلتی در باره آنها مانند مردان نیامده است. آنجا بود که(  ایه  35 سوره مبارکه احزاب ) نازل شد : « ان المسلمین والمسلمت والمؤمنین والمؤمنات و القنتین والقنتت . . . »  ترجمه :( همانا کلیه مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ایمان و مردان و زنان اهل اطاعت و عبادت و مردان و زنان راستگوی و مردان و زنان صابر و مردان و زنان خدا ترس و مردان و زنان خیرخواه مسکین نواز و مردان و زنان روزه دار و مردانی که دامان خود را از آلودگی حفظ می کنند و زنانی که پاکدامنند  و مردانی که بسیار یاد خدا میکنند و زنانی که بسیار یاد خدا می کنند. خداوند برای همه انها مغفرت و پاداش عظیمی فراهم ساخته است .)  ( تفسیر نمونه ج 17 ص 308 )  در این ایه شریفه سخنی جامع در باره زنان و مردان ذکر شده است . ده صفت از اوصاف اعتقادی اخلاقی و عملی آنان ذکر شده است و در پایان آیه به آنها وعده بهشت و نعمتهای بهشتی می دهد. پس نتیجه این می شود که در نزد خداوند متعال آن کسی گرامیتر است که با تقواتر است . فرق نمی کند که او زن باشد یا مرد .